அனந்த பத்மநாபனும் அல்ஃபோன்ஸாவும்.

தலைப்பு அருளுதவி: கோபால்:-)

வீட்டுலே ஒருவிசேஷம் வச்சா வேலை நெட்டிமுறிஞ்சுருது. நம்மூர்லேன்னா உதவிக்குச் சிலபேர் கிடைப்பாங்க. இங்கே அரசனும் நாமே, ஆண்டியும் நாமேதான். சோஸலிசமா:-))) நம்மவீட்டுலே ஜனநாயக முறைப்படிதான் எல்லாமே. நான் சொன்னபடி அவர் கேட்க, அவர் சொன்னதை நான் கேட்க(!)ன்னு..... சந்தேகம் இருந்தால் தலைப்பைப் பாருங்க. அவர் சொன்னத் தலைப்பை வச்சேனா இல்லையா?

விஜய துவாதசிப் பூஜைக்கானத் திட்டம். வீட்டை 'ஒழுங்கு' படுத்தணுமுன்னு ஒரு நாள் ஆணிபிடுங்கப் போகலை.அதான் வீட்டுலேயே ஏகப்பட்ட ஆணிகள் இறைஞ்சு கிடந்ததே!


கோபால் சரியா விரிப்பு எல்லாம் போட்டரான்னு பரிசோதிக்க நான் அனுப்புன ஏஜெண்ட்.

இரவு விருந்துக்கான சாப்பாடு, இந்தியன் ரெஸ்ட்டாரண்டில் இருந்து வருது. பிரசாதம் மட்டும் வீட்டில் பண்ணிக்கலாம். கைவலி காரணம் ஏழை நாலாக் குறைச்சோம்.

சர்க்கரைப்பொங்கல், எலுமிச்சைச் சாதம், தயிர்சாதம், சுண்டல். அஞ்சாவது வகைக்குப் பழங்கள்.( அப்பாடா ஒத்தைப்படை வந்துருச்சு)

சனிக்கிழமை மாலை ஆறேமுக்கால் மணிக்கு வரணுமுன்னு அழைப்பு. சாமர்த்தியமா இருக்கேன்னுத் தப்புக் கணக்குப் போட்டுட்டேன்ப்பா.......எப்படியும் மக்கள்ஸ் கொஞ்சம்(?) தாமதமாத் தான் வருவாங்க. 15 நிமிஷக் கிரேஸ் டைம். 'டாண்'ன்னு ஏழுமணிக்குப் பூசை ஆரம்பம். எட்டுமணிக்கு முடிஞ்சுரும். அதுக்குப்பிறகுச் சாப்பாடு.

ஆறரைக்கு அழைப்புமணி அடிக்குது. தோழியின் கணவர், 'இன்னிக்குத்தானே பூஜைன்னு சொன்னீங்க?'ன்னார்.

"ஆமாம். என்ன சந்தேகம்? தனியா வந்துருக்கீங்க....தோழி எங்கே? "

"இல்லை.....வாசலில் செருப்புகளைக் காணோமே..அதான்....
தோழி வண்டியில் உக்கார்ந்துருக்காங்க. வாசல் வெறுமையா இருந்ததும் இன்னிக்குத்தானான்னு 'டவுட்' ஆகிப்போச்சு."

"போனமுறை, அழைத்த நேரத்தை மறந்துட்டு ஒரு மணிநேரம் தாமதமா வந்தீங்க. அதுக்குப் பரிகாரமா இன்னிக்குப் போணி பண்ணியாச்சு:-)"

தோழிகள் வீட்டில் இருந்து வந்த பூக்கள்.


இடதுபக்கம் இருக்கும் வெள்ளைப்பூக்கள் லில்லி ஆஃப் த வேலி(?)யாம்


ஏழேகாலாச்சு. ஏழு குடும்பம் வந்தாச்சு.

"எப்பப் பூஜை? ஏழுன்னு சொன்னியே......"

"இன்னும் யார்யார் வரணும்?"

"இன்னிக்கு நல்ல வெய்யில் வந்துச்சே. மக்கள்ஸ் நிதானமா வருவாங்களோ என்னமோ?"

கேள்விக்கணைகள்.....எல்லாருக்கும் சேர்த்து ஒரே பதில். "இன்னும் ஒரு குடும்பம் வரட்டும். அப்ப 50 சதமானத்துக்கும் மேலே ஆகும். உடனே ஆரம்பிச்சுடலாம். நியாயமா நடக்கணுமில்லே....."

சொல்லிமுடிக்கலை...வந்துட்டாங்க.

(என்னவோ 'சாட்'லே பேசுனதைப் பதிவாப் போடுவாங்களாமே..அப்ப வீட்டுலே பேசுனதைப் போட்டா என்ன? எல்லாம் 'காலம்'தான்)

அதெப்படியோ ஆண்களும் பெண்களுமாத் தனித்தனிக் குழுவாத் தானே பிரிஞ்சு பேசிக்கிட்டு இருந்தவங்களைக் கூப்புட்டு பூஜையை ஆரம்பிச்சோம்.

வந்தவங்களை வரவேற்று நாலுவரி சொன்னார் கோபால். முக்கியமாச் சொன்ன புள்ளிவிவரம்(மருதைக்காரரில்ல!) இது நம்ம வீட்டில் நடக்கும் பத்தாவது பூஜை. சாமி விக்கிரகங்கள் வந்து 10 வருசமாகுது. ஆகிவந்த பண்டிட் இல்லாத்தால் துளசிதான் தாற்காலிக பண்டிட்.

பூஜைகளுக்கான சாஸ்திர சம்பிரதாயம் விவரமுள்ள புத்தகம் வாங்கிவச்சுருந்தாலும்...இடும்பிக்கு வேற வழியாச்சே.(கெத்தாப் புத்தகத்தைக் கையில் பிடிச்சிருந்தேன்) சரியாக் கண்ணில் பட்ட வரி,
'கணபதிக்குத் துளசியால் அர்ச்சனை கூடாது'

அடப் புள்ளையாரப்பா.....


ராசித் தட்டு!

கஸ்தூரி மஞ்சளில் 'பிடிச்சுவச்சப் பிள்ளையார்', 12 ராசிகளின் அடையாளம் வச்ச்ச் செம்புத் தாம்பாளத்தில் உக்கார்ந்துருக்கார். உலக மக்கள் இந்தப் பனிரெண்டில் ஒன்னா இருந்துதானே ஆகணும்? அனைவருக்கும் அருள் பாலிக்கிறார்ன்னு சிம்பாலிக்கா சொல்றேனாம்(!) 16 நாமாக்களுடன் கும்பிட்டாச்சு. அடுத்து, எல்லோருமாச் சேர்ந்து விஷ்ணு சகஸ்ரநாமம் படிக்கிறதுதான். நண்பர்,விஷ்ணு சகஸ்ரநாமத்தைக் குறிச்சு ஒரு சின்ன விளக்கம் கொடுத்தார். நம்ம வீட்டுலே கூடி இருக்கும் நண்பர்கள் இந்திய ஒருமைப்பாட்டுக்கு அடையாளமா இருந்தாங்க. உலக நாடுகளுடன் இந்தியாவுக்கு உள்ள நட்பைப் பாராட்டும் விதமா வேற்றுநாட்டு மக்களும் வந்துருந்தாங்க.

எம் எஸ். சுப்புலட்சுமி அம்மாவின்( குறைஞ்ச பட்சம் ஒருவராவது சரியான உச்சரிப்பில் இருக்கட்டுமேன்னு) குரல் பின்னணியில் ஒலிக்க, கூடி இருந்த அனைவரும் சகஸ்ரநாமம் சொன்னோம். தமிழிலும், ஹிந்தியிலும், ஆங்கிலத்திலும் உள்ள போட்டோக் காப்பிகளை எல்லாருக்கும் கொடுத்தாச்சு. (பொதுவா வெளிநாடுகளில் நம்மாட்கள் கூடும் விசேஷங்களில் இருக்கும் இந்த பழக்கம் எனக்கு ரொம்பப் பிடிச்சிருக்கு)சத்தமாச் சொல்லலைன்னாலும் மனசுலேப் படிச்சுக்கிட்டே கூட வரலாமே. எப்ப முடியப்போகுதுன்னும் தெரிஞ்சுக்கலாமில்லை:-)

ஒரு அரைமணி நேரம்தான்னாலும் கீழே உக்காரமுடியலை. கால் 'மரக்காலா' ஆகிருது. வேற மாற்றுமுறை என்னன்னு பார்க்கணும்.




பிரசாதம் (உண்மையிலேயே 3 வகை சாதம்தான்)சமர்ப்பியாமி


தீபாராதனை (கற்பூரத்தை விட்டுறலாமுன்னு) ஆச்சு. கோபால், இன்னொரு நண்பரையும் அழைச்சுக்கிட்டு வேகமாக் கிளம்பறார். சாப்பாடு டெலிவரி செய்ய அங்கே யாருமில்லையாம். நாமே வந்து எடுத்துக்கணுமுன்னு ரெஸ்டாரண்ட் ஓனர் கேட்டுக்கிட்டார். அஞ்சாறு நிமிஷ ட்ரைவ்தானே? கோபால் வரும்வரை மக்கள்ஸை பாட வைக்கணுமுன்னு முன்கூட்டிய ஏற்பாடு. ஸ்வாமிக்கும் கீதம் சமர்ப்பியாமி ஆச்சு, இல்லீங்களா?

தோழிகள் ஒவ்வொருவராகப் பாட ஆரம்பிச்சாங்க. ஆஃப் கீ, ரகசியம், பரவாயில்லை, அருமை இப்படிப் பல ரகம்!


புடவைகள் பலவிதம், ஒவ்வொன்றும் ஒரு விதம்:-)

"தும் பி காவ்னா நீலா. தும் அச்சா காத்தி ஹோ" நினைவுக்கு வந்துச்சு. (ஷபானா ஆஸ்மியின் பழைய படத்தில் ஒரு வசனம். ஷ்யாம் ரங்கு ரங்காரே....) என் அருகில் இருந்த தோழியின்( இவுங்க ரங்குதான் கோபால்கூட சாப்பாடு கொண்டுவரப் போனவர்) பொருள்பதிந்த பார்வை.
விஷயத்தைக் காதுலே முணுமுணுத்தேன். அதுக்குள்ளே கச்சேரி கேக்காமத் தப்பியோடிய ஆண்கள் சிலர் சீர்வரிசை சுமப்பதுபோல் பாத்திரங்களைத் தூக்கிக்கிட்டு அடுக்களைப் பகுதிக்குப் போறதைப் பார்த்துட்டேன்.

'சாப்பாடு வந்துருச்சு.ஸ்டாப் மூஜிக்' சொல்லலாமா?

எட்டே ஐட்டம். நான், சோறு, தால் மக்கானி, பாலக் பனீர், ஆலு கோபி,
பப்படம், வெள்ளரிக்காய் ரைத்தா, குலாப் ஜாமூன்.


இதுக்குப் பெயர் சொல்லணுமா? :-)))


பந்தி போட்டாச்சு


பரபரன்னு பந்தி போட்டுப் பரிமாறுனாங்க சில தோழர்கள்.


இன்னும் என்னம்மா செய்யணும்? சொல்லு....




பூஜையில் உக்கார்ந்துட்டதால் படம் எடுக்கவிட்டுப்போச்சு. நண்பர் ஒருவர் அங்கிருந்த கெமராவை எடுத்து க்ளிக் பண்ண ஆரம்பிச்சார். ரெண்டு மூணைத்தவிர ஒன்னும் தேறலை. ஆனால் அவரும் எடுத்துருக்காட்டி அந்த ரெண்டுமூணும் கிடைச்சிருக்காதுல்லே.... அவருக்கு ஒரு நன்றி.

மீதிக்கதை நாளைக்கு.......



மங்கைக்காக எடுத்துவச்சது. கொடுத்தனுப்ப மறந்துபோச்சு.

ஆண்டாளம்மாவுக்குக் கொலஸ்ட்ரால் விஷயம் தெரிஞ்சுருக்காது. அதான் முழங்கை நெய்வாரன்னுட்டு ............